Τα τελευταία χρόνια γίνεται μια έντονη συζήτηση, σε παγκόσμιο επίπεδο, για την αειφόρο ή βιώσιμη ανάπτυξη και πως αυτή μπορείνα επιτευχτεί. Ένα από τα κυριότερα σημεία της συζήτησης αυτής είναι, πως μπορεί να αξιολογηθεί η πορεία προς την αειφόροανάπτυξη μιας επιχείρησης, ενός τόπου – δήμου – περιφέρειας ή μιας χώρας ή ακόμα και ολόκληρης της παγκόσμιας κοινότητας.
Από τις αρχές του ’80 όταν πρωτοεμφανίστηκε ο όρος αειφόρος – βιώσιμη ανάπτυξη αρκετά πράγματα έχουν αλλάξει και τοκυριότερο ότι πλέον όταν μιλάμε για οικονομική ανάπτυξη είμαστε αναγκασμένοι να συνυπολογίσουμε τόσο το περιβάλλον, όσο καιτην κοινωνία.
Τι είναι όμως η αειφόρος ή βιώσιμη ανάπτυξη;
Ο πιο κοινά αποδεκτός ορισμός δόθηκε τo 1987 κατά την διάρκεια τηςΠαγκόσμιας Επιτροπής για το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη (WCED), στηνοποία προέδρευε ο πρώην πρωθυπουργό της Νορβηγίας Gro Harlem Brundtland και έχει μείνει γνωστός στην ιστορία ως ο ορισμός Brundtland. Συμφώνα με αυτόν τον ορισμό, αειφόρος ανάπτυξη είναι “η ανάπτυξη πουεπιτρέπει την ικανοποίηση των σημερινών αναγκών χωρίς να υποβιβάζονταιοι ανάγκες των μελλοντικών γενεών για ανάπτυξη“.
Με βάση τον ορισμό του Brundtland η έννοια της βιώσιμης ανάπτυξηςεμπεριέχει τρία βασικά συστατικά τα οποία θα πρέπει να ικανοποιούνται καιτα τρία ταυτόχρονα:
- Οικονομία (Οικονομική Ανάπτυξη)
- Κοινωνία (Κοινωνική Ανάπτυξη)
- Περιβάλλον (Περιβαλλοντική Προστασία)
Σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης από το 1997 και μετά, στα πλαίσια της ΕΕ γιατην βιώσιμη – αειφόρο ανάπτυξη, η αειφόρος ανάπτυξη συσχετίστηκε άμεσαμε την οικονομική ανάπτυξη, την κοινωνική συνοχή και την περιβαλλοντικήπροστασία και έπαψε να θεωρείται αποκλειστικά ως περιβαλλοντική έννοια.
Στον επιχειρησιακό τομέα, η βιώσιμη ανάπτυξη, με βάση τη συστημική θεώρηση προϋποθέτει την συνεχή αλληλεπίδραση όλων τωνμερών δηλαδή των επιχειρήσεων, της Πολιτείας και φυσικά της κοινωνίας.
Παρόλο, που δυστυχώς για τον Ελλαδικό χώρο, η εφαρμογή πρακτικών βιώσιμης ανάπτυξης είναι ακόμα αντικείμενο εφαρμογής μόνογια μερικές μεγάλες επιχειρήσεις, αυτό είναι τελείως λανθασμένη τακτική που θα πρέπει άμεσα να αλλάξει και η εφαρμογή τέτοιωνπρακτικών να γίνει σκοπός κάθε επιχείρησης ανεξαρτήτου μεγέθους και επιχειρηματικού κλάδου. Η βέλτιστη χρήση των πρώτωνυλών, η σωστή διαχείριση της ενέργειας και του νερού, ο έλεγχος και η διαχείριση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου καθώς καιτων παραγόμενων αποβλήτων, η συμμόρφωση με κοινοτικούς και εθνικούς κανονισμούς είναι ζητήματα η επίλυση των οποίωνμπορεί να επιτευχτεί μέσω της εφαρμογής πρακτικών για την αειφορική – βιώσιμη ανάπτυξη μιας επιχείρησης.
Απεναντίας η εφαρμογή πρακτικών βιώσιμης ανάπτυξης και γενικά η βιώσιμη ανάπτυξη των εκάστοτε δήμων – περιφερειών πουθέλουν να την εφαρμόσουν είναι ένα σχετικά δύσκολο πολίτικο και τεχνικό εγχείρημα για την επιτυχία του οποίου απαιτείται ηυιοθέτηση ευρηματικών και καινοτόμων προσεγγίσεων που θα εξασφαλίσουν τις τρεις βασικές θεμελιώδεις αρχές της βιώσιμης – αειφόρου ανάπτυξης:
- Την ανάγκη για ικανοποιητικές συνθήκες ζωής για τις παρούσες και μέλλουσες γενιές
- Την εξάρτηση της ανθρώπινης κοινωνίας από τους φυσικούς πόρους
- Την σύνθεση των δυο προηγούμενων αρχών τονίζοντας ότι η διατήρηση της ανθρώπινης κοινωνίας προϋποθέτει την κατάλληλη χρήση των φυσικών πόρων στο πλαίσιο μιας διαρκούς βιώσιμης λύσης.
Για την εφαρμογή πρακτικών και δράσεων που θα οδηγήσουν στην βιώσιμη ανάπτυξη ενός τόπου απαιτούνται πολύ προσεκτικά βήματα που πρωτίστως θα διασφαλίζουν την συνολική βελτίωση της ποιότητας ζωής, την οικονομική ενίσχυση των κατοίκων και φυσικά την κοινωνική συνοχή. Τα κύρια ζητήματα – ερωτήματα που τίθενται σε μια τέτοια προσπάθεια είναι:
- Τα δικαιώματα των μελλοντικών γενεών
- Η φέρουσα ικανότητα των περιοχών
- Η ανανέωση των φυσικών πόρων και τέλος
- Η αποκατάσταση του περιβάλλοντος
Εφαρμόζοντας και προωθώντας μελέτες αειφόρου – βιώσιμης ανάπτυξης ο εκάστοτε δήμος – περιφέρεια θα πρέπει να διασφαλίζει πρωτίστως
- Την ισόρροπη ανάπτυξη όλης της περιοχής όπου θα εφαρμόζονται οι σχετικές πρακτικές
- Την διασφάλιση και αύξηση των σχέσεων μεταξύ του πολεοδομικού ιστού και της υπαίθρου
- Την ισότητα στο σύνολο των πολιτών αναφορικά με την πρόσβαση στα δίκτυα μεταφορών, ενέργειας κλπ.
- Την προάσπιση και συνετή διαχείριση των φυσικών πόρων της περιοχής
- Την ανάδειξη και αξιοποίηση της πολιτιστικής κληρονομίας των περιοχών
Έχοντας δώσει την κατάλληλη έμφαση στους παραπάνω τομείς είναι σίγουρο ότι η βιώσιμη ανάπτυξη θα επιφέρει σημαντικές θετικές αλλαγές αναφορικά με την οικονομική ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, την κοινωνική δικαιοσύνη μεταξύ των δημοτών του εκάστοτε δήμου – περιφέρειας και φυσικά την προστασία του περιβάλλοντος.
Η ΑΕΛΙΑ – ΑΕΙΦΟΡΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΗ αναλογιζόμενη την τεραστία ευθύνη απέναντι στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο, το περιβάλλον και την οικονομική ανάπτυξη και διαθέτοντας την σχετική τεχνογνωσία, εκπαίδευση και εφαρμόζοντας τις αρχές της συστημικής θεώρησης μπορεί να συνεισφέρει ενεργά ως σύμβουλος για την επίτευξη της βιώσιμης ανάπτυξης σε επιχειρήσεις και δήμους – περιφέρειες, εφαρμόζοντας καινοτόμες, πρωτοποριακές και ολιστικές προσεγγίσεις και μεθόδους.
